Αναγνώστες

Δευτέρα 8 Φεβρουαρίου 2016

ο εαυτός θυμίζει τα γεωλογικά στρώματα ...



σκέφτομαι πως ο εαυτός θυμίζει τα γεωλογικά στρώματα .. δεν γίνεται σύνθεση, δεν διαλύεται το ένα στρώμα του εαυτού στο άλλο καθώς μεγαλώνουμε..
Απλώς παραμένουν ατόφια 'κάπου κάτω , παραμένουμε παιδια,,πιο κάτω μωρά και βρεφη,πανω -πάνω, επιφανειακά ενήλικες , μεσήλικες , υπερήλικες Είναι διαφορετικά στρώματα ,πιθανόν και διαφορετικά σημεία του εγκέφαλου..
Είμαστε ταυτόχρονα πολλές δικές μας Χρονιότητες , άλλοτε ενεργοποιείται η μια άλλοτε η άλλη .
Κάπου μέσα μας παγιδεύεται ο εκάστου χρόνος και έκτατε περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του με τον δικό του ρυθμό ..
Είμαστε ένα σύνολο ετερόκλητων κινούμενων σφαιρών τροχαλιών και κύκλων σαν εκείνα τα Αναγεννησιακά ρολόγια...

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ο εαυτός μας, μπορεί να συσχετιστεί ασφαλώς με τα γεωλογικά στρώματα, που με την πάροδο του χρόνου κατακάθονται βαθύτερα μέσα μας, σπρωχνόμενα από φρέσκα νεοδημιουργημένα στρώματα στην πορεία της ζωή μας.
Αυτά τα γεωλογικά στρώματα είναι τα δύο διαφορετικά δωμάτια του εγκεφάλου μας, που το καθένα λειτουργεί αυτόνομα αλλά και συνθετικά, όταν χρειαστεί.
Το ένα δωμάτιο καλείται να χτίσει, να δώσει σχήμα, να μορφοποιήσει και να καταλήξει να ταξινομήσει τις έννοιες των λέξεων (λόγος), αυτών που γίνονται γραπτά .
Το άλλο δωμάτιο γεννά εικόνες και αναπαραστάσεις στον εκάστοτε χρόνο χησιμοποιώντας το χρονοντούλαπο μας, δίνοντας μορφή στα βιώματα, σχεδιάζοντας τον προσωπικό μας χάρτη και επηρεάζοντας την συμπεριφορά και δράση μας. Η λεκτική εμπειρία από μόνη της δεν μπορεί να διδάξει.
Το βίωμα δεν μπορεί να αφομοιωθεί αν δεν συνδεθούν τα δυο δωμάτια του εγκεφάλου μας, για να το επεξεργαστούν εκ νέου.

Με εκτίμηση
fegaraxtida

Νοσφεράτος είπε...

Φαγγαραχτιδα δεν νομιζω να ειναι μονο δυο τα δωματια Μαλον ειναι απειρα δωματια - ενας Λαβυρινθος
ο εγκεφαλος μας ειναι Ξενοδοχειο

 Η ΛΑΚΑΝΙΚΗ ΕΝΝΟΙΑ ΤΗς ΡΑΦΗΣ ( στον κινηματογράφο Σελ.411,412,413  SUSAN HAYWARD ΟΙ ΒΑΣΙΚΕΣ ΕΝΝΟΙΕΣ ΤΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ Ρίτα Κολαΐτ...