Αναγνώστες

Πέμπτη 26 Φεβρουαρίου 2009

Περι Οικολογικού κινήματος και Φόβων (και οχι μόνο ...)


Πολλοί πιστευουν οτι το Οικολογικό κίνημα οφείλει να επικεντρωθεί στην συνειδητοποίηση της Περιβαλλοντικής Καταστροφής που Ήδη , ταχύτατα , συντελείται...
Ελπίζουν να συνεγείρουν συνειδήσεις.. Να ακουμπήσουν την καρδιά των ανθρώπων..''Δεν μπορεί κάποιοι θα συγκινηθούν ....''
Είμαι λίγο -έως πολύ απαισιόδοξος..(για το αν ετσι θα συγκινηθουν)
Αυτή η αντίληψη '' Η κρίση θα ξεσηκώσει τους ανθρώπους '' μου φαίνεται κατάλοιπο του αισιόδοξου 19ου αιώνα ...
- και ας θυμηθούμε ότι και σε έναν παλιομοδίτικο Μαρξισμό, υπάρχει η ελπίδα οτι η -οικονομική κρίση- αναπόφευκτα θα οδηγούσε (υποτίθεται) τους ανθρώπους στην επανάσταση ...
Ομως τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά
Η Οικονομική κρίση του 1929 οδήγησε (Και) στον φασισμό..
Ετσι και η Οικολογική κρίση -ίσως - οδηγήσει πολλούς ανθρώπους σε ακόμα Πιο καταστροφικές - για το περιβάλλον -συμπεριφορές ..
Γιατί
α) Ο φόβος , ο τρόμος , η υστερία είναι Κακός σύμβουλος.
(πολλοί μπορούν να συμπεριφερθούν με την λογική''ετσι κι αλλιως χαμένοι είμαστε ''
-οταν είχαμε την διατροφική κρίση λόγω της'' ασθένειας των τρελών αγελάδων'' και έπεσε η τιμή του Κρέατος - πολλοί έκαναν ουρές στα κρεοπωλεία ...
β) Υφίσταται και ο Ψυχολογικός Μηχανισμός της Απώθησης

Και κάτι αλλο : Είναι πολύ σημαντική η Πολιτική κοινωνιολογία των συναισθημάτων :Δηλαδή :αν σε μια κοινωνία επικρατεί ο ΄Φόβος αυτό δημιουργεί προϋποθέσεις Χειραγώγησης απο αυταρχικές πολιτικές Ελίτ..

Το Οικολογικό κίνημα πρέπει να επικεντρωθεί όχι στον Φόβο αλλά σε μια πολιτική της της δημιουργικότητας και Ελπίδας .....

3 σχόλια:

doctor είπε...

Πολύ, μα πάρα πολύ σωστός.
Η οικολογία τζογάρει στον φόβο και χρησιμοποιεί εκφοβιστικές τακτικές έχοντας στον πυρήνα της σκέψης της εικόνες δευτέρας παρουσίας και Αποκάλυψης...

Και αυτά τα λέει και τα γράφει ένας ακτιβιστής εραστής της φύσης.

docto

Ανώνυμος είπε...

Η κρίση μπορεί να μην οδηγήσει στην επανάσταση αλλά φέρνει στην επικαιρότητα μια άλλη πλευρά την ανθρώπινης ψυχογεωγραφίας: το χρήμα και την διαχείρισή του τόσο σε μαθηματικό, όσο και σε συναισθηματικό επίπεδο. Η πρόκληση σήμερα δεν είναι αν θα επιβιώσει ή θα μετεξελιχθεί ο καπιταλισμός, δεν είναι η επίλυση του διλήματος ελεύθερη αγορά ή κρατική παρέμβαση. Η πρόκληση είναι να επιτύχουμε μια ολότελα διαφορετική κοινωνική, οικονομική και συναισθηματική οριοθέτηση του ρόλου του χρήματος στην ζωή μας. Διότι είναι δίκοπο μαχαίρι. Από την μια χωρίς ελεύθερη κυκλοφορία του χρήματος δεν μπορεί να υπάρξει δημοκρατία και ουσιαστική ανθρώπινη ελευθερία αυτοπραγμάτωσης. Από την άλλη το κυνήγι του χρήματος ξυπνάει, ενεργοποιεί και φέρνει στο φώς τα χειρότερα ανθρώπινα ένστικτα. Πρέπει να καταργήσουμε την έλλειψή του και να απελευθερώσουμε την ανθρώπινη κοινωνία από τον φόβο, την στέρηση και την ανέχεια. Αλλά και πρέπει να βάλουμε όρια στην συσώρευσή του για να εξαλείψουμε τη μάστιγα της απληστίας και της εκμετάλλευσης.

Νοσφεράτος είπε...

''Αλλά και πρέπει να βάλουμε όρια στην συσώρευσή του για να εξαλείψουμε τη μάστιγα της απληστίας και της εκμετάλλευσης.''


Και θα προσθετα αγαπητε στον Ολο και πιο Φανερο Φασισμό που σηκώνει κεφάλι μεσα ακριβώς απο το κλιμα των Φοβων και των ανευθυνων Φημών ..
Φασισμός που δεν θαχει βεβαια την Μεσοπολεμική μορφή του ..Εξαλλου ουτε και τοτε ειχε μια μονο μορφη

 κινηματογράως και τρο TONY JUDT TONY JUDT Η ΔΟΞΑ ΤΩΝ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΩΝ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΚΩΣΤΟΥΛΑ ΣΚΛΑΒΕΝΙΤΗ ΕΠΙΜΕΤΡΟ ΣΤΑΥΡΟΣ ΖΟΥΜΠΟΥΛΑΚΗΣ ΜΟΡΦΩΤΙΚΟ ΙΔΡ...