Μες τα υπόγεια μας Ορυχεία
----------------------------------------------
Κάτω απ τις λέξεις –κάτω από τα όνειρα
Μες τα υπόγεια μας Ορυχεία
Κυλούν τα μύχια , καρδιάς απόμερα
Και καταλήγουνε, Ποτάμια Κρύα
Σε μια θάλασσα, βαθειά κρυμμένη
Όπου η αλήθεια ,μας περιμένει
Κι’ είναι σαν κάρβουνο, σκοτεινιασμένη
Η επιθυμία μας, η πιο θαμμένη …
Με μαλλιά ξέπλεκα, σαν ανεμώνες
Σα να λικνίζεται ,μες τους αιώνες….
----------------------------------------------
Κάτω απ τις λέξεις –κάτω από τα όνειρα
Μες τα υπόγεια μας Ορυχεία
Κυλούν τα μύχια , καρδιάς απόμερα
Και καταλήγουνε, Ποτάμια Κρύα
Σε μια θάλασσα, βαθειά κρυμμένη
Όπου η αλήθεια ,μας περιμένει
Κι’ είναι σαν κάρβουνο, σκοτεινιασμένη
Η επιθυμία μας, η πιο θαμμένη …
Με μαλλιά ξέπλεκα, σαν ανεμώνες
Σα να λικνίζεται ,μες τους αιώνες….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου